Araf Yaren - Kapa Kapıları

[Asi-Rapci]

Verse 1

Kapa kapıları bir bir , tam bir senedir yenilir gibi olmaya alışamadan,
Daha tanışamadan mutlulukla kabirle buluştu bi çok bebek vede bi çok kere o düşer yere,
Acıyla tanışan dizlere bastımı tuz,
Tam otuz kere tuttu bu buz gibi kalbime tuz bastı o kız, etti mi cız...!
Vız gelir artık yokluğun, tokluğum yalan,
Okuluma dönemedim ama yine elime bikere geçebilecek o kelimenin ötesine gidebilecek
gücü dizlere verse bi rabbim durmaz gelirim,
Yine eserim deli rüzgarım, ötesine tepelerin ulaşabilirim ,
Ama kaderime yenilebilir vede ölürde giderim,
Maruzatımaydı saplanan bıçak, al bana sapla ya katlanamam buna,
Kaldıramam gücü yok gibi,
Denemelerimin elemeden dinlenebilitesi yüksek vede sükse yapar,
Bu kadar yılın ardına o kadar hatıra var,
Karalar bu adam , yaralardan akar yine 16 bar,yine sargımı sar.
Dar gelir artık dört duvar arkama yaslanamam,
Ben karalanan her kara tahtanın üstünde konuşanlar listesinde ilk sıradaydım,
Çocuktum,
Sıraların arasına kattığım hatıralar bana kaldı ve geçti,
O yılların sırları içimde saklanır, hırpalanır, kırılır yine başlarım...!

Nakarat (x2)

Kapa kapıları,
Yine tantanalar,
Yine curcunalar,
Yine arkamdan...
konuşanlar var,
Sataşanlar var,
Bulaşanlar var,
Takma dediğim gibi...
Verse 2

Masum görünen o yüzünün altında neler var bi ben bilirim,
Delirme bunu duyunca ama bencilsin birazda kör,
Namındır nankör,
Sanki bi evcilik oyununa dönünce hayatım anladım hayatı,
Darılma hayatım ama artık başka bi ben var, başka düzen var.
Tantanalar bana yaraları bırakarak adım adım yanıma yanaşırken
Hepsini tek bi celsede çöpe tıkarak kurtardım kaderimi tutsaklıktan,
Kıtlıktan çıkar gibisin,
Embesil ömrüne tam besili süzmeyle devam eden haline yazdığım yazıları
ta dibe göm eski haline dön,
Eski bi vesikalık izi kalır cüzdanımın içine , o bi fotoğraftan öteydi,
Ya şimdi...?
Hatıralar yine kirli ve diriliği kalmadı,
Kapılar kapatıp o tınıları yine kulağma çalan gramafonuma bi hediye şarkılarım,
Martıların çığlığıyla dertlenip çıldırarak yırttığım sayfalarıma ağlarım.
Dağlarım gözleri, dağları arkada bırakarak yürüyorum artık malesef,
Esefle dolan iki sene mazide kalınca taziye yok
Ötenaziye razıyım dedim o anlar ama şimdi anladım gerçeği yazdım deftere,
Karalamak üzere bu kağıdı bu şair, kapa kapıları bırak kendi haline...!

Nakarat (x2)

Kapa kapıları,
Yine tantanalar,
Yine curcunalar,
Yine arkamdan...
konuşanlar var,
Sataşanlar var,
Bulaşanlar var,
Takma dediğim gibi...