Ölüyorum... Nefes alışına doymadan
(x2)
Gölgem kadar yakın, sırtım kadar uzak
Bilinçaltı oyunları rüyamda kursun bana tuzak
Bela denizinde atıyorum kurşunlara kulaç
Şimdi aklımdan çık yani kurtulmama yol aç
Hatalarım gençlik ayıbım, o yolları geçtim ayılıp
Dikenli teller üstü gezdi kalıbım
Ve pişmanlık ezdi canımı, mutluluğun resmi yakılır!
Bulamıyorum ben artık hiçbir şeyin eski tadını...
Çizildi aynı kalemlerle farklı yönlere rotalar
Gözyaşı ve tebessüm eridi aynı potada
Ya yol bul, ya yoldan çekil, ya ol bana yol açan
Tuzaklar gözükmez yüreği etsem de kolaçan
Klişe düşüncelerden bana bahsetme gene
Güneş parlasa bile duruyor burada kar hep tepede
Yok bize bir çıkış yolu, kaç kez denesek
Kazanan olmak için öncelikle kaybetmek gerek!
Yaşıyorum... Aynı gökyüzüne bakmadan
Ölüyorum... Henüz sırtüstü yatmadan
Yaşıyorum... Aynı sesleri duymadan
Ölüyorum... Nefes alışına doymadan
(x2)