[ÇAĞDAŞ]
duyduklarıma inanamadım
bir baktım çevreme dostum yok
durumlar bombok olmuş gitmiş
işimi bitirmiş kağıt parçaları
her yerde kötü adamlar tanıdım
ben atmaktan bıktım
tabuları tek tek raple yıktım
her türlü çile kedere dişimi sıktım
gözümü yumdum sundum kafiye herkese tek tek
yaptığım her hareket hep yek hep tek gezdim
bu izmir'i biz mi kurtaracaz?sanmam
her lafa kanmam, hatada kalmam
yanlışı anmam, doğruyu severim
kendimi bilirim her ortamda
kendime çekerim dostlarımı
ve kozlarımı kullanmaksa
ben de varım bu alemde kaçın
yanıma yaklaşmayın yakarım
tüm sevdiklerimi bir yanlışla kalemi kırdım, idam ettim
tüm duygularımı, tüm uykularımı kaybettim
bir rap uğruna canımı bu yola adadım
zaten birşey kalmadı elimde onu da alın orada kalın da görelim
eğriyi doğruyu bölelim tam kalbinden
rap harbinden çıktım galip olarak
yıktım tüm düşmanların planlarını

[VOLKAN]
boşluk içinde kayboldum yok oldum kendi kendime
düştüm düştüm kendi derdime küstüm ben de kaderime
koşturmaktan yoruldum yıprandım ve duruldum
boş bulundum belki de etraf dolmuş hergele
nedeni ne bilmem, sebebi neye ulaştım
çıkış yolu bulamadım çok aradım mantık kuramadım
olamadım hatalıyım ikili oynayamadım
kendim gibi yaşadım başkası gibi olamadım
kendi kendimi bende mahfettim sarfettim hayatımı
bence düşlerle koşuşturmak elbet güzel
geleceği etkiler elbet ezel değişmeyen düşünceler
acıtır elbet gerçekler
volkan bekler derde dert ekler etrafta kahpeler
onları bunları kötüler kötülükler ne zaman kaybedecekler
mahfedecekler kahredecekler
ne yapalım buymuş hayat buymuş kader