dünün çaresi yok mantık için düşün düşün

bitti halim ellerim bıraktı bugün düştü düşüm

küstüğüm bu küçük dünya beni büyüttü

ben nankörüm demek ki midem her maddeyi öğüttü



gölgeme bak sanki yıllanan bi söğüttür

hayatı tanımlamak gereksiz bi dövüşmü

bizim ki ciğer değil be köhne bi kömürlük

ve devri kapanmış bi yöntemiz ısıtmaz ömrümüz



tabiki gülmek için bi kaç bahane mevcut

ki uğurla berkan hayatımın çılgın ikilisi

ne zaman yüzüm asılsa gelir bulurlar beni

sokakta bağıra çağıra ipten alırlar beni



daha bi kaç gün önce düştüm yere yoruldum

ve şu iki dosta sığınsam dedim yolları süründüm

tutup kollarımdan aldılar beni yerden

ben o gün bu gündür onlarla insanlığı bölüştüm



umudum benim, sidikli kontesim

bugün burdasın ve yarın yine benlesin
az güler yüzüm tamamda gönül neylesin

kal şu göğüs kafesi varlığınla teklesin



yalnız olmak kader değilde lanet

yalnız olmanın sayıyla ilgisi yok farket

yalnızlık ağrılarına yüklenir ve darp eder

bu yüzden ağrı kesici fayda etmez kalbe



ziyan edilmiş hayatlar bulunur cebimde

bu paket 20 likti bi baktım yandılar elimde

paranoyak bir insanım sanrılar içinde

gün geçmeye görsün bi bokluk elbet çıkar evimde



çocukluktan beridir 3 sanardım hakkımı

bi kez kullanam dedim meğerse hiçmiş hakkımız

dinledikçe gülümse lütfen bu takdimi

izbe köşemden duyarım belki gelir yankısı



hayat sağnak ama kablosuz bağlan

asparagastan görünmüyorki yüzün saklan

yetmiyorsa gördüğün hep yere bakma

uzan ve izle gökyüzünden hayat topla